Di (vijf volkeren)

De Di (Chinees: 氐; pinyin: Dī) waren een oud volk dat in West-China woonde en genoemd werd als een van de niet-Han-Chinese Wu Hu of vijf barbaren die Noord-China tijdens de Jin-dynastie (265–420) en de periode van de Zestien Koninkrijken overvielen. Ze moeten niet worden verward met de eerdere Noordelijke Di, niet-verwante nomadische volkeren in Noord-China tijdens de Zhou-dynastie.

Slechts enkele persoons- en plaatsnamen zijn bekend uit Chinese kronieken. De Di spraken mogelijk een Qiang-taal, een andere Tibeto-Birmaanse taal of een isolaattaal.